[ ENGLISH BELOW ]
Hoe geef je zichtbaarheid aan iets onzichtbaars? Hoe omschrijf je symptomen die je niet kan zien maar wel ervaart / voelt. Hoe omschrijf je sensaties die je nooit eerder hebt gevoeld en waar misschien niet eens woorden voor bestaan? Hoe kunnen we buiten onze eigen referentie kaders leren kijken, bij het luisteren naar verhalen van anderen? Wat is ‘normaal’? Hoe kan het zijn dat anno nu in de medische wetenschap het lichaam van de (witte) man nog altijd als standaard wordt gezien, waardoor met name veel vrouwen aan de zijlijn blijven staan met onbegrepen klachten en niet (of te laat) een diagnose krijgen met allerlei gevolgen van dien?
‘Ik ziek ik ziek wat jij niet ziet’ is een onderdeel van een groeiende collectie van (onderzoekende) projecten waarbij ik het onzichtbare rond om ziekte/aandoeningen/stoornissen zichtbaar probeer te maken.
How do you give visibility to something invisible? How do you describe symptoms that you cannot see but you can experience/feel? How do you describe sensations you’ve never felt before and for which there may not even be words? How can we learn to look outside our own frames of reference, when listening to the stories of others? What is ‘normal’? How is it possible that in medical science the body of the (white) man is still seen as the main standard, so that many women in particular remain on the sidelines with inexplicable symptoms and do not receive a diagnosis (or far too late) with all kinds of consequences.
‘Ik ziek, ik ziek, wat jij niet ziet’* is part of a growing collection of (research) projects in which I try to make the invisible around illness/disorders/disorders visible.
*
‘Ik ziek, ik ziek, wat jij niet ziet’. – means something like: ( in ) visible illness. In Dutch is the sentence ‘Ik zie, Ik zie wat jij niet ziet’ ( I see, I see, what you don’t see ) the name of the game similar to ‘I spy with my little eye’. By adding a ‘k’ to zie ( see ) it makes the word ‘ziek’ meaning ‘ill’.
2022
Awareness
Project ingredients :
Paper +
Air
Concept + design + video © Sunita Sodhi